Over muren strippen, stof en sprankeltjes…
Soms is er niet veel nodig om een sprankeltje te zien van wat zou kunnen zijn. Van dromen, plannen en avonturen… Misschien heb je net dat beetje naïviteit nodig om te geloven dat iets wel kan wanneer niets daar op lijkt. Misschien ook een dosis fantasie om over de obstakels heen te kijken, nieuwe mogelijkheden te zien waar verhalen lijken te stoppen.
Om het met een mooie quote van een wijs man te zeggen: ‘If you believe it will work out, you’ll see opportunities. If you believe it won’t, you’ll only see the obstacles’. Wie gelooft dat iets mogelijk is ziet de mogelijkheden, wie gelooft dat het niet kan, ziet enkel de problemen en obstakels.
Het is een fijne gedachte bij het zien van de foto’s genomen aan het begin de verbouwingen. We wisten – gelukkig nog – niet wat ons te wachten stond van verbouwperikelen en boktorren in de balken, laat staan van de gevolgen van de pandemie die in het voorjaar van 2020 de wereld door elkaar schudde. Het plan ‘Colette’ verdween weer eventjes terug in de kast – en kreeg dus extra tijd om te groeien en te rijpen…
Pas in het voorjaar van 2021 werden de oude deuren voorzichtig uitgebroken, de mooie trap voorzichtig ingepakt, de eerste muren gesloopt en balken uitgebroken. Stillaan werden de fundamenten voor Villa Colette zichtbaar met een mooie en moderne uitbreiding, veel glas, licht en ruimte aan de linkerkant van het pand. Aan de andere kant werd de glorie van weleer hersteld met een authentieke orangerie die de oude druivenserre – voor veel Lochristinaars een herkenningspunt op de hoek van de Beukendreef en de Stationsstraat – verving.
Ik kijk er al naar uit om het vervolg van ons verhaal hier met jullie. De grootste obstakels – werden door enkele sterke vakmannen en een ongelofelijke aannemer professioneel aangepakt en liggen ondertussen al even achter ons. Het wordt steeds makkelijker om de mogelijkheden weer te zien…